Ogród Japoński we wrocławskim Parku Szczytnickim został założony w roku 1913 na Wystawę Stulecia, jako element Wystawy Sztuki Ogrodowej. Z tego okresu zachował się częściowo układ ścieżek, staw o specyficznej linii brzegowej oraz południowy pagórkowaty fragment z ciekami wodnymi i roślinnością. Rosną tu liczne gatunki (głównie drzewa) pochodzące z Japonii oraz występujące w Azji Wschodniej. Obecny kształt ogrodu, otwartego w maju 1997 r, zawdzięczamy pracy wrocławskich i japońskich specjalistów, którymi kierowali profesor Ikuya Nishikawa – architekt krajobrazu z Tokio, a później Yoshiki Takamura, także architekt krajobrazu. Dzisiejszy Ogród Japoński we Wrocławiu spełnia wymogi japońskiej sztuki ogrodowej. Przecinają go dwie kaskady wodne “żeńska” (ONNADAKI) płynąca łagodnie i męska (OTOKODAKI) gwałtowna. Obie spotykają się w stawie, którego brzegi łączy drewniany most z pawilonem widokowym (YUMEDONO-BASHI). Do ciekawych budynków ogrodu należy brama główna (SUKYA-MON), pawilon herbaciany (AZUMAYA) kamienne misy na wodę (TSUKUBAI) i kamienne oryginalne japońskie latarnie (TOUROU, KASUGA). Krajobraz ogrodu zmienia się wraz ze zmianami pory roku pozwalając wciąż na nowo odkrywać piękno tego urokliwego zakątka.
