Należy do najwiekszych i najpiękniejszych w Polsce. Otoczony zabytkowymi kamieniczkami. Najcenniejsze domy zachowały się w pierzei zachodniej. Najbardziej okazałym zabytkiem rynku jest ratusz – perła architektury gotyckiej i renesansowej
Ratusz wrocławski jest unikalnym w skali europejskiej zabytkiem świeckiej architektury gotyckiej. Usytuowny w centrun miasta, rozbudowywany był od XIII d0 XVI wieku. Pełnił rolę siedziby władz miejskich, służył wszystkim mieszkańcom miasta. Tu w sławnej Piwnicy Świdnickiej przy piwie spotykali się kupcy, rzemieślnicy, studenci i podróżni. Na parterze handlowano, urządzano zgromadzenia, podejmowano samorządowe decyzje i świętowano. Piętro służyło do przyjmowania ważnych do Wrocławia gości. Tak zostało do dziś, kiedy w poprzednich latach gościli w murach Ratusza Papież Jan Paweł II i królowa Holandii Beatrix. Od 1948 roku Ratusz Wrocławski jest obiektem muzealnym prezentującym wystawy historyczne.
Wnętrza Ratusza Wrocławskiego udostępniono zwiedzającym sytuując tu wystawy stałe i czasowe. Do muzeum wchodzi się od strony zachodniej Ratusza. Mijając przedsionek zwiedzający znajdują się w najstarszej dwunawowej Hali Mieszczańskiej, z której przechodzi się do Traktu Południowego Sali Sądowej, Izby Zielonej, Izby Rady i Kancelarii Pisarza. Parter z piętrem łączy klatka schodowa zbudowana pod koniec XIX w. według projektu Karla Ludeckego. Piętro ratuszowe to Sala Wielka (zwana w przeszłości Refektarzem) bogato zdobiona drobnymi elementami rzeźb 161 zworników i 52 wsporników, których zakres tematyczny to:
Symbole heraldyczne miasta Wrocławia, Księstwa Wrocławskiego, Prowincji Śląskiej i Królestwa Czech, które wypełniały centralne partie sklepienia.
Świat nadziemski święci, prorocy biblijni, anioły, symbole Chrystusa, Matki Boskiej i Ewangelistów.
Środowisko ludzkie patrycjusz, błazen, astrolog, aptekarz, pijak, jeździec na ośle.
Świat zwierzęcy w ujęciu symbolicznym (wielbłąd, niedźwiedź, jeleń, koń, małpa na łańcuchu, ptactwo domowe i dzikie), twory, fantastyczne (smok, jednorożec, syreny ptasia i rybia, gryf).
W nawie południowej Sali Wielkiej znajduje się wykusz z bogatą dekoracją kamieniarską i drewnianym stropem kasetonowym. Zwiedzającym udostępniono również Izbę Seniora Rady, Skarbiec i Salę Książęcą (dawna Kaplicę). W tej ostatniej modlono się przed ołtarzowym wykuszem z relikwiarzem hermowym św. Doroty.
GALERIA SŁAWNYCH WROCŁAWIAN
O atrakcyjności każdego miasta stanowią m.in. wartości kultury materialnej, walory artystyczne i zabytkowe architektury, rzemiosła oraz wszelkich sztuk plastycznych. Są to jednak nie jedyne atuty promocji miasta.
Świadectwem jego wielkości są przede wszystkim ludzie, twórcy tego dorobku, w pierwszej kolejności ci najwybitniejsi, których nazwiska przyniosły chwałę i rozgłos miejscu ich pochodzenia. Właśnie wielkim synom i córkom Wrocławia oraz ziemi śląskiej poświęcona jest galeria popiersi w Sali Mieszczańskiej Ratusza.
Karl v. Holtei (1798-1880)
Poeta, aktor, pieśniarz, m.in. autor dramatu muzycznego „Stary wódz”, opartego na epizodach z życia Tadeusza Kościuszki. Na wrocławskim nagrobku poety znajdował się napis w śląskim dialekcie „Suste nischt, ack heem” („Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej”).
Model gipsowy: artysta rzeźbiarz Ryszard Zarycki.
Wykonanie w szarym marmurze z Przeworna: artysta rzeźbiarz Aleksander Maksimienko.
Fundatorzy: Lucyna i Zbigniew Samuszkiewiczowie Eleni i Zbigniew Boroweowie.
Ferdinand Lassalle (1825-1864)
Założyciel i czołowy ideolog pierwszej niemieckiej partii robotniczej o nazwie Powszechny Niemiecki Związek Robotniczy (1863). Autor wielu prac teoretycznych. Zginął w pojedynku o kobietę.
Model gipsowy: Tadeusz Włodarczak.
Wykonanie w białym marmurze z Przeworna: artysta rzeźbiarz Aleksander Maksimienko.
Fundator: Socjaldemokratyczna Partia Niemiec (SPD).
Adolph Menzel (1815-1905)
Malarz i ilustrator zw. „małą ekscelencją”. Autor ok. 700 obrazów i rysunków, w tym licznych wielkoformatowych malowideł związanych z historią Śląską, m.in. Hołdu stanów śląskich w Ratuszu Wrocławskim. Profesor Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie. Honorowy obywatel Berlina i Wrocławia (1885).
Model gipsowy: artystka rzeźbiarka Natalia Buczacka. Wykonanie w szarym sławniowickim marmurze: artysta rzeźbiarz Tomasz Radziński.
Fundator: Muzeum Historyczne we Wrocławiu.
Edith Stein (1891-1942)
Filozof i pedagog, znana jako błogosławiona karmelitanka s. Teresa Benedykta od Krzyża. Studia we Wrocławiu i Getyndze. Od 1922 r. chrześcijanka, a od 1933 r. karmelitanka. Autorka wielu prac filozoficzno-teologicznych. Zamordowana w Oświęcimiu.
Beatyfikowana 1 maja 1987 r.
Model gipsowy i wykonanie w szarym stawniowickim marmurze:artysta rzeźbiarz Tomasz Rodziński.
Fundatorzy: Barbara i Bogdan Zdrojewscy
Gerhart Hauptmann (1862-1946)
Pisarz, dramaturg, poeta, laureat Nagrody Nobla (1912), m.in. za dramat Tkacze (Die Weber). Honorowy obywatel Wrocławia (1922).
Model gipsowy i wykonanie w szarym stawniowickim marmurze:artysta rzeźbiarz Tomasz Rodziński.
Fundatorzy: Anna i Rafal Dutkiewiczowie Grażyna i Henryk Horszowsey Kazimiera i Ryszard Milanowie
Max Born (1882-1970)
Fizyk, laureat Nagrody Nobla (1954). Profesor uniwersytetów we Wrocławiu, Frankfurcie, Getyndze i Edynburgu. Współtwórca mechaniki kwantowej oraz teorii sieci krystalicznych. Znany z protestów przeciw używaniu fizyki atomowej w celach zbrojeniowych.
Model gipsowy: artystka rzeźbiarka Natalia Buczacka.
Wykonanie w szarym marmurze z Przeworng: artysta rzeźbiarz Mieczysław Krtil.
Fundatorzy: Helena i Roman Gramza, Maciej K. Mazur, Małgorzata i Maciej Sygit, Elżbieta i Krzysztof Wroneccy, Janina i Marek Ziętkowie
